St. Petruskerk 1948

Opgraving door archeoloog P. Glazema in 1948

Afb. 16 : De arbeiders zijn hier bezig de fundamenten van het oudste koor vrij te maken, terwijl anderen de grond verwijderen. De zittende persoon is begonnen met het schoonmaken van het metselwerk met behulp van een troffel en stoffer.

Afb. 17: De dwarslopende muur op de voorgrond is de Oostmuur van het oude schip. Het onregelmatige van het metselwerk, gevormd van keien en oersteen springt sterk in het oog. Binnen het strakke, veelhoekige baksteenkoor ziet met fundamentresten van het oude keienkoor. Op de voorgrond muurtjes van 2 grafkelders.

Afb. 18: Oostelijke muur van het eerste, versmald rechtgesloten koor, met aansluiting op de, slechts in de vleilaag bewaard gebleven Noordmuur hiervan. Rechts is het veel grovere stapelwerk te zien van de kooruitbreiding. Op de achtergrond de fundering van het baksteenkoor. Bij deze fundering is voor de vleilaag vermoedelijk gebruik gemaakt van de afbraak van het oude koor.

Afb. 19: Overzichtsfoto van het Westen uit gezien. Op de voorgrond, binnen het rijke profiel van de bakstenen toren zijn de resten van een oudere in Maaskeien aangelegde toren. De bakstenen toren is dieper gefundeerd dan de oude toren.In het schip van de verwoeste kerk ziet men de keien- en oersteenfundamenten van de oudste kerk. Daarachter het tweeperiodenkoor, gebouwd van hetzelfde materiaal. Dit koor wordt omsloten door het krachtige polygonale baksteenwerk van een derde koorvorm. Op de achtergrond het gedeelte van het Carmelietenklooster.

Afb. 20: Overzichtsfoto van het Gotische baksteenkoor. Zeer mooi is hier te zien dat de fundering enigszins anders aangelegd werd dan het opgaande werk. Doorgaans heeft men de juiste vorm eerst in de hogere lagen aangebracht. Binnen deze fundamenten die op keien en oer gebouwd zijn, de overblijfselen van het oude tweeperiodenkoor. Alles van keien en oersteen.

Bron: Oudheidkundige opgravingen in de door de oorlog verwoeste Limburgse Kerken, P. Glazema.